Φύσηξε έρωτας...
Ήθελε να μου μιλάει, αλλα εγω έκλεινα την πόρτα για καιρό...
Ήθελε να μου πει πως είναι εδώ και υπάρχει, στον αέρα, στην ατμόσφαιρα, μέσα μου αλλα εγώ έκανα πως δεν κατάλαβαινα.
Ήρθε όμως με τέτοια επίθεση, που δεν γινόταν να μην τον δω.
Μου συστήθηκε, λες και δεν γνώριζα ποιος είναι.
Δεν είπα τίποτα, παρα μόνο τον
ρώτησα :
-Γιατί; Γιατι σε μένα;
Και εκείνος χαμόγελασε με το πιο όμορφο χαμόγελο που είχα δει, άφησε το βελάκι του για λίγο στο πάτωμα γιατί ένιωθε πόσο είχα τρομοκρατηθεί και μου απάντησε με τέτοια άνεση :